Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΙΟΝ ΚΑΜΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

Τις τελευταίες ημέρες πληροφορούμαστε για θηριωδίες που συμβαίνουν σε κάποιον οίκο φιλοξενίας ηλικιωμένων στα Χανιά. Όλοι οι πολίτες καταδικάζουν τέτοια γεγονότα αν και εφόσον έχουν συμβεί. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αποφασίζει πλέον η δικαιοσύνη.

Όμως το γεγονός της διάτρητης διαδικασίας αδειοδοτήσεων τέτοιου είδους ιδρυμάτων αλλά και επιχειρήσεων είναι κάτι που πρέπει να απασχολεί το σύνολο των πολιτών.
Αφενός διότι ο πολίτης που εισάγεται σε αυτούς τους οίκους νιώθει ως να πετιέται από τους οικείους του οι οποίοι ίσως να μην έχουν πλέον την δυνατότητα να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του, και αφετέρου διότι πρόκειται πλέον για επιχειρήσεις που αποσκοπούν στο κέρδος. Είναι αναμενόμενο λοιπόν ότι χρειάζεται μια υπεραξία κέρδους από το προϊόν, προκειμένου να είναι κερδοφόρα η επιχείρηση που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η φροντίδα κάποιου που δεν έχει δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι προϊόν εμπορικής δραστηριότητας.

Το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας αυτών των οίκων είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολεί, όμως πρέπει να μας απασχολήσει και το γιατί οδηγούνται εκεί άνθρωποι που έχουν προσφέρει και στην πολιτεία αλλά και στις οικογένειές τους. Γιατί δεν μπορεί να προσφερθεί πρόνοια και βοήθεια από το κράτος σε αυτούς τους ανθρώπους ώστε να έχουν οι οικείοι τους την δυνατότητα να τους φροντίζουν;
Κάθε γηραιός έχει προσφέρει. Έχει εργαστεί για την πολιτεία, έκανε οικογένεια συμβάλλοντας στην δημιουργία νέας γενιάς και αγωνίστηκε για την ευημερία των απογόνων του. Όλοι οι γηραιοί έχουν την ίδια σκέψη στο μυαλό τους. Να περάσουν τις τελευταίες στιγμές τους με τα πιο θαυμαστά αποτελέσματα του βίου τους. Τα παιδιά και τα εγγόνια τους.

Ποιος είναι αυτός που με την ανικανότητα του τους αρνείται αυτήν την επιθυμία; Η φτώχεια του κράτους μας ή η διοίκηση της πολιτείας μας;

Είναι ντροπή όλων μας για το κράτος που έχουμε δομήσει και συντηρούμε. Είναι ντροπή μας που κρατάμε αυτήν την διοίκηση του κράτους ακόμα στην θέση της. Είναι ντροπή μας που δεν μπορούμε να τιμήσουμε τους γηραιούς ως τους αξίζει. Είναι ντροπή μας να ανεχόμαστε τέτοια γεγονότα από όπου κι αν προέρχονται.
Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, είτε είναι σε εμβρυακή κατάσταση είτε είναι υπέργηρος.

Η πολιτεία που δεν βλέπει και δεν αναγνωρίζει τα μέλη της με ισότητα δεν είναι πολιτεία. Η πολιτεία που δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών της αλλά τις καλύπτει με έναν τρόπο που δεν αρμόζει ούτε σε ζώα στάνης, δεν είναι πολιτεία. Η πολιτεία που αποσκοπεί σε βόλεψη και πλουτισμό ημετέρων της διοίκησής της, δεν είναι πολιτεία.

Και δεν μπορούμε να έχουμε πολίτες χωρίς πολιτεία.

Η Ελλήνων Συνέλευσις στις προγραμματικές δηλώσεις της που έχουν κατατεθεί στον Άρειο Πάγο με αριθμό πρωτοκόλλου 6199/ 04-09-2015 και άρθρο 4.7 αναφέρει ξεκάθαρα για το πως θα εξυπηρετήσει και θα περιθάλψει τους γηραιούς πολίτες και την όποια ανάγκη αλλά και επιθυμία μπορεί να έχουν. Το άρθρο αυτό έχει ως εξής:

4.7. Σε ολόκληρη την Ελλάδα η Ελλήνων Πολιτεία αναλαμβάνει πλήρως

την υποχρέωση της έναντι της τρίτης ηλικίας δημιουργώντας πάρκα

που θα περιλαμβάνουν σύγχρονες εγκαταστάσεις διαμονής,

εγκαταστάσεις ενασχολήσεων και συναναστροφής – επικοινωνίας,

αίθουσα σωματικής αγωγής, ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη

κ.ο.κ.

Είμαστε ως Έλληνες υποχρεωμένοι να καταστήσουμε την τρίτη ηλικία

αυτάρκη ώστε να μην εξαρτάται από κανέναν και είμαστε υποχρεωμένοι

όλοι να την σεβόμαστε.